Mówi się, że prawdziwa miłość przytrafia się raz w życiu, ale czy na pewno? Co zrobić, aby znaleźć miłość i jej nie przeoczyć i nie stracić, czy faktycznie prawdziwa miłość istnieje, czy jest tylko iluzją?
Miłość, czy zauroczenie, jak je odróżnić?
Jeżeli chodzi o definicję miłości, to zawsze każdy powie zgodnie, że jest ona bezwarunkowa, szuka kompromisu i jest gotowa na poświęcenia. Brzmi to trochę aż nazbyt idealistycznie, dlatego też mało kto skupia się nad istotą tego, na czym polega prawdziwa miłość, a bardziej daje się unieść emocjom, kierującym impulsywnym wnętrzem. Budowanie nieprawdziwego obrazu drugiej osoby, często podparte pożądaniem i burzą hormonalną, to zdecydowanie coś, co nazywane w psychologii jest zauroczeniem.
Oczywiście od zauroczenia do miłości jest bliska droga, ale jednocześnie ta droga może prowadzić też do innych skrajnych emocji jak nienawiść, zazdrość lub chęć kontroli drugiego człowieka.
Czymże by była prawdziwa miłość bez zauroczenia, gdyby nie było tego entuzjazmu, iskierki w oku, przyśpieszonego bicia serca na samą myśl o spotkaniu, czy miałoby rację bytu podłoże emocjonalne, czy byłaby to tylko chłodna racjonalna kalkulacja w rachunku zysku i strat, na której opierałby się taki związek? Zrozumieć warto jedno, że miłość, żeby była prawdziwa, potrzebuje bodźców takich jak zauroczenie, od tego wszystko się zaczyna, obustronna walka o lepszych siebie, bezustanne podnoszenie wartości i rozwijanie, oraz dawanie sobie szansy na stworzenie czego wyjątkowego mimo swoich wad i niedoskonałości drugiej osoby.
Ponieważ tylko osoby, które zostaną wpuszczone do swojego wnętrza, mogą tak właściwie zranić, a mimo to nadal będzie się o to uczucie walczyć.
Miłość bezwarunkowa jest nie za coś, a pomimo czegoś, czyli coś, czego samo zauroczenie nie oddaje. Stąd powstało zjawisko, jakim jest platoniczna miłość, które zostało błędnie zdiagnozowane i przypisuje się mu cechy, które odpowiadają miłości tylko z nazwy. Nie można kochać kogoś na odległość, nic o nim nie wiedząc, nie znając przyzwyczajeń, wad, nawyków, mrocznej przeszłości skrywanej na dnie serca, czy też tego, jaki ma stosunek do osoby adorującej. Miłość platoniczna to tak właściwie tylko zauroczenie, które w epoce romantyzmu było idealizowane, ponieważ osoby wpadające w ten stan często cierpiały.
Jednak zastanawiając się głębiej, to jest także bardzo egoistyczne i toksyczne podejście, ponieważ zauroczenie i wyobrażenie o kimś rośnie do tego stopnia, że przestaje się racjonalnie patrzeć na rzeczywistość. Być może, gdyby ta osoba była tuż obok przez większość czasu, to by okazało się, że nie ma nawet jednej najmniejszej cechy, która łączy obie strony i z zauroczenia przerodziłoby się to w coś zupełnie odwrotnego jak niechęć czy też odrazę.
Jak rozpoznać prawdziwą miłość?
Niestety, jak nie ma jednej złotej metody, żeby sprawić, aby ktoś się zakochał ze wzajemnością, tak nie ma też takiego klucza, jak posiada komisja maturalna, aby sprawdzić, czy faktycznie druga strona odwzajemnia miłość.
Jednakże są pewne przesłanki, które mogą świadczyć o tym, że to, co się spotkało na swojej drodze życia i połączyło z drugą osobą, to coś znacznie głębszego niż się może wydawać. Jeżeli rozważa się, czy to, co się dzieje między dwojgiem ludzi to coś więcej, warto spojrzeć na relację pod tymi kwestiami:
1. Miłość nie liczy przysług. Nie pamięta kto komu, kiedy i ile ofiarował i czy dostał, lub ile dostał w zamian, a i czy coś jeszcze się należy? Pomaganie i oddanie jest bezwarunkowe i oczywiście, jeśli robi to jedna strona, a druga jest tylko tą, co bierze, to miłości próżno tu szukać, jednak jeśli dwie osoby na każdym kroku oddają swój czas, spędzają go razem, mimo iż dookoła jest wiele ciekawszych i atrakcyjnych rzeczy, które można robić samemu lub innymi osobami i nie traktuje się tego czasu jako stracony, to zdecydowanie można to nazwać definicją miłości.
2. Brak ograniczeń i pełne zaufanie. Nie chodzi o to, żeby jedna lub druga strona spędzała notorycznie czas poza domem, gdy druga siedzie i czeka na jej powrót. Tutaj raczej warto podkreślić, że każdy miał swoje życie i zainteresowania na długo przed związkiem i czasem najnormalniej w świecie dorośli ludzie potrzebują samotności. Rezygnowanie ze swoich pasji, tylko dlatego, żeby spędzać więcej czasu z drugą osobą, może doprowadzić do tego, że osoba, z którą się spotykano, zmieni się na tyle, że nie będzie już poznawać tego pierwiastka chemicznego, dla którego straciła głowę. Tutaj tak ważne jest, że miłość to zrozumienie, że czas na swoje pasje, nawet nieważne jak różne, to czas na budowanie relacji z właściwą osobą i choć obie strony mogę mieć inne zdanie na ich temat, to wspólna rozmowa w celu zrozumienia, bez krytyki i komentowania, buduje prawdziwą więź, do której tylko miłość jest zdolna.
Jak znaleźć prawdziwą miłość?
Choć często panuje przekonanie, że prawdziwa miłość sama się znajdzie w odpowiednim miejscu i czasie, to też warto brać pod uwagę, że nie można spoczywać na laurach. Może i czas spędzony na aktywnym szukaniu nie przynieść widocznych skutków, jednak w długofalowym ujęciu, to właśnie ten czas może mieć największy wpływ na kształtowanie osobowości, która stanie się energią i światłem, przyciągającą swoją miłość życia.
Gdyby nie szukanie, rozwijanie się i wychodzenie do ludzi, być może miłość nigdy by nie była dana poznać, ponieważ danej osobie zabrakłoby tych cech, które w ten sposób nabyła a bez nich, często nawet w najbliższym otoczeniu, pozostałaby samotna, ponieważ to wewnętrzne zmiany dały przyzwolenie miłości na jej przyjście.
Dlatego, aby znaleźć kogoś, kto pokocha do końca dni, warto być wszędzie tam, gdzie są ludzie i coś się dzieje, ponieważ miłość to sztuka i nie jest dla każdego łatwa, a nie można się jej nauczyć z książek, jeśli samemu się nie będzie doskonalić technik jej poznawania i zatrzymywania. W związku z tym, aby znaleźć prawdziwą miłość, trzeba ją najpierw zbudować względem samego siebie, aby dopiero później obdarować nią drugiego człowieka.
Komentarze: